Afscheid, verhuizen en inpakken

Lieve allemaal,

ik heb besloten om 2 reisverslagen te schrijven over de afgelopen weken. Daarmee kan ik mooi Bali afsluiten en een nieuwe start maken met de avonturen in Thailand. Hopelijk worden ze dan ook iets minder lang, maar ik kan niks beloven...

Mijn laatste verslag eindigde met ziek zijn, nou daar heb ik ook goed van mogen genieten. Erg jammer in de laatste lesweek, want heb alleen nog woensdag en donderdag les kunnen geven. Woensdag hadden we verder niks speciaal, behalve dan dat er ineens veel meer oudere kinderen waren. Het praatje is de ronde gegaan dat de scholarships al in januari worden uitgereikt in plaats van in juli en dat betekend dat er ook gekeken gaat worden naar de aanwezigheid van de kinderen. Het kind moet daarnaast ook potentie hebben in Engels en een goede inzet tonen. Al bij al wordt het een grote concurrentie strijd vrees ik, want per klas krijgt er 1 kind een scholarship. Op donderdag hebben we wat speciaals gedaan, omdat dat mijn laatste lesdag is. Ik denk dat het kwartje bij de kleintjes niet echt is gevallen en dat ze verwachten dat ik er maandag gewoon ben. We hebben het met hen over eten gehad en hebben ze een kleurplaat van rupsje nooitgenoeg laten kleuren, onder het genot van koekjes. Had per toeval in de supermarkt speculaas gevonden en dat vonden ze toch best lekker. Met de oudere kinderen hadden we het ambitieuze plan om met hen een vereenvoudigde versie van een persoonlijkheidstest te doen. Dit omdat we allebei psychologie studeren/ gestudeerd hebben en ook omdat het voor de kinderen belangrijk is om eens na te denken over hun karaktereigenschappen, zowel de goede als de minder goede. In het begin was het nogal een worsteling, want ze begrepen een heleboel woorden niet dus het was nogal wat opzoekwerk. Uiteindelijk denk ik dat we redelijk in onze opdracht zijn geslaagd. Na de les hebben we nog een hele fotoshoot met ze gehouden. Ze wilden namelijk allemaal eigen foto's maken met hun telefoon en krijg nu ook het ene na het andere facebook vriendenverzoek haha.
's avonds was er het afscheidsdiner van 4 vrijwilligers waaronder ikzelf. Was gezellig en zijn daarna ook nog iets gaan drinken bij CP lounche. Kreeg daar nog even te horen dat de boete die ik moet gaat betalen voor het overschreiden van mijn visum veel hoger is dan ze een aantal weken eerder hadden verteld, super fijn...

Op vrijdagochtend ben ik naar monkey forest gegaan. Daar lopen de apen allemaal vrij rond en durfde er eerst eigenlijk niet heen tot ik van een van de andere had gehoord dat er niks gebeurd zolang je ervoor zorgt dat je geen etenswaren bij je hebt en verder alleen je camera los hebt. En inderdaad, niks aan de hand. De aapjes komen lekker dichtbij en keten en maken ruzie met elkaar om de bananen. Super leuk om te zien! Zaterdag heb ik mijn spullen in mijn backpack gekwakt en ben ik verhuisd naar een andere homestay in Ubud (die trouwens wel 10 keer beter was dan de homestay waar we als vrijwilligers in zitten). 's Avonds ben ik naar een kecak en fire dance voorstelling gegaan. Heel gaaf om te zien. Een stuk of 100 mannen die 'zingen' en een verhaal vertellen en 4 dansende meisjes die het verhaal uitbeelden samen met nog 2 figuren. Moet zeggen dat ik niet het hele verhaal heb kunnen volgen, maar het was mooi om te zien. Op zondag ben ik met Nikki naar Sanur gereden. De bedoeling was om even te kijken wat voor een dorpje het is en aan de hand daarvan te beslissen of ik daar ook mijn laatste dag ga doorbrengen. Was een leuk dorpje en we hebben ons vermaakt aan het zwembad van een resort. Die middag zou sinterklaas ook aankomen daar, dus Nederlands als we zijn wilden we dat toch even zien. We zijn er langs gegaan, maar het was 1 gekkenhuis aan Nederlanders met kleine kinderen. Na 5 minuten zijn we dan ook weer omgedraaid, maar wel grappig om even gezien te hebben.
Maandag heb ik wat dingen voor Thailand uitgezocht en naar de markt geweest. Het is zo stom als je ergens een lange tijd zit dan denk je in het begin telkens, oh dat doe ik nog wel een keer. Maar als je dan op het einde van je trip bent dan moet je dat dus nog steeds doen. Wandelen door de rijstterrassen was er dus een van. Dat ben ik uiteindelijk op dinsdag gaan doen om 9 uur 's ochtends al. Ontzettend fijn, want er is werkelijk niemand te bekennen dan. Ben nog de halve rijstvelden door achtervolgd door een opa'tje met 2 manden die me perse een tour wilde geven, terwijl hij echt 0,0 Engels sprak. Daar had ik geen zin in, dus als compensatie maar foto's gemaakt en hem daarvoor een klein bedrag gegeven.
Dan woensdag, laatste dag op Bali. Echt een gek idee! Met Nikki in de shuttlebus naar Sanur. Onderweg nog het lijk gezien van echt een grote slang: ze zaten er dus toch... Het was bewolkt dus veel meer dan een wandeling over de boulevard en een lange lunch hebben we niet gedaan. Toen vonden we dat we een voetmassage hadden verdiend, heerlijk genieten!
Na een laatste keer nasi goreng was het tijd om mijn backpack fatsoenlijk in te pakken, want donderdagochtend zou ik opgehaald worden om naar het vliegveld te gaan. De taxi was er keurig op tijd, dus na afscheid te hebben genomen van Nikki op weg naar het vliegveld.

Selamat jalan Indonesie! Ik heb een ontzettend leuke tijd gehad op Bali, ook mede dankzij Nikki. Ben blij dat ik haar heb leren kennen en ga haar de komende weken vast nog wel ergens zien want we doen ongeveer dezelfde rondreis. Het vrijwilligerswerk was leuk om te doen, maar vind het jammer dat ik niet meer lessen heb kunnen geven. Familie en ceremonies gaan nou eenmaal voor, met als gevolg dat er best wel wat lessen zijn uitgevallen.
Mijn volgende verslag zal vanuit Thailand zijn!

Liefs, Meike