Nieuw avontuur

Lieve allemaal,

Hierbij dan het tweede deel van het verslag, geschreven vanuit Kanchanaburi in Thailand.
Afgelopen donderdag begon mijn reis voor mijn gevoel pas echt. Was natuurlijk al 5 weken van huis, maar ik heb daar wel op 1 plek gezeten en ben omringd geweest door de andere vrijwilligers als een soort van familie. Vanaf nu zou ik er alleen voor staan en opdezelfde moeten kunnen terug vallen. Prima, want ik was wel toe aan iets nieuws. De vlucht was goed gegaan en om 15 uur Thaise tijd stond ik in Bangkok! Even wat geld gewisseld en op zoek naar een taxi. Ook zo gevonden aan de hand van de gigantische rij wachtende mensen... Bleek dat iedereen zijn bestemming moest geven aan een meisje achter een tafel en zij je dane en taxi toewijst. Prima geregeld, want zo voorkom je geduw en gedrang. De chauffeur heeft eerst 5 minuten bedenkelijk naar het adres zitten kijken en voor zich uit zitten mompelen, maar is er uiteindelijk toch in 1 keer naartoe gereden. Mooi hostel! Ben meteen op zoek gegaan naar een restaurantje en heb khao san road maar overgeslagen als eetplek, lijkt stratumseind wel op zaterdagavond maar dan met een heleboel toeristen ;) daarna nog een rondje gelopen en blijkt dat ik in het oude deel van de stad zit, waar ook de wat po en het groot paleis liggen. In mijn fijne naïviteit dacht ik in eerste instantie nog dat er een of ander festival bezig was in de buurt van mijn hostel. Slim... Had al van zoveel mensen bezorgde berichtjes gekregen afgelopen dagen, was dus een van de demonstraties. Ik moet zeggen dat het donderdag, vrijdag en zaterdag echt wel mee viel. Ik vond alle berichten die ik las op internet allemaal veel dramatischer klinken dan dat ik het ervoer. Ben er een paar keer per ongeluk in beland en was niet ongemakkelijk ofzo, werd ook niet raar aangekeken als buitenlander gelukkig. Zondag werd de sfeer veel grimmiger en waren er ook op veel meer plekken demonstraties. Wegen werden afgesloten en zelfs 6 van de 7 mega grote shoppingmalls waren gesloten. Alle belangrijke gebouwen, zoals het ministerie van defensie zijn zwaar bewaakt met extra hekken en rollen prikkeldraad. Ben me al een paar keer dood geschrokken omdat ik oneens oog in oog stond met een volledig bewapende soldaat. Zegt genoeg denk ik...

Tussen al het gedoe door heb ik wel echt van Bangkok kunnen genieten. Op vrijdagmiddag had ik een fietstour geboekt. Dat was echt geweldig! We waren met een groep van 10 personen (waarvan iedereen de dag erna naar huis vloog!) en hadden een ontzettend leuke gids die goed Engels sprak. We zijn door de kleine straatjes van Bangkok gefietst waardoor je helemaal niet het idee hebt dat je in een miljoenenstad bent. Onderweg heeft ze vanalles verteld over de gebruiken en gewoonten van hier. Zo leven de meeste mensen in een 1 kamer appartement omdat dat goedkoop is. Het geld dat ze daarmee besparen kunnen ze dan naar familie sturen of besteden aan eten en luxe artikelen. De buitenkant van een gebouw zegt vaak helemaal niks over de hoeveelheid geld die mensen hebben. Bij gebouwen die wij als armoedig beschouwden stond een dure sportwagen voor de deur en staat er een mega flatscreen tv in de huiskamer. De mensen worden hier als arm beschouwd als ze dakloos zijn. Daarnaast koken de thai ook eigenlijk niet zelf maar halen ze eten bij een kraampje op straat. Is goedkoop en makkelijk volgens hen. Een gemiddeld inkomen is 10.000 bath per maand (ongeveer €230). Mensen die een masters degree hebben gehaald verdienen 20.000 bath. Lucky me! ;) op een gegeven moment zijn we met een pontje overgestoken naar het nationale park bij Bangkok. Je bent aan de overkant van de rivier maar meteen in een andere wereld. We hebben over smalle betonnen paadjes die door het water lopen door de jungle gefietst. Na nog een bezoek aan een tempel en een drinkpauze zijn we weer terug naar de drukte van de stad gefietst.
Met Sebastian (Duitser die ook de fietstocht deed) heb ik daarna de halve stad doorkruist. Eerst nog in het commerciële centrum ons vermaakt met kijken naar mensen die zich staan uit te sloven op fitness apparaten die in een park staan (geniaal concept trouwens!) en belanden we midden in een groep van wel 100 mensen die fanatiek aerobics aan het beoefenen waren. Daarna de boot gepakt en naar het noorden gevaren en uitgestapt bij khao san road. Daar eerst nog even in de demonstraties beland en toen zijn we mojito's gaan drinken. Hadden we wel verdiend na deze lange en drukke dag.

Vond ik dat ik op Bali veel te weinig had bewogen, staan mijn mijn voeten nu echt achterstevoren en weten mijn beenspieren ook weer hoe ze moeten functioneren. Hè echt kilometers afgelegd, daar wordt jebang van! Heb zaterdag en zondag de wat po, groot paleis, wat phra kaeo, wat arun, Chinese en Indische wijk en het commerciële centrum bezocht. Wat een prachtige paleizen en tempels zeg! Heb regelmatig het idee gehad dat ik de enige toerist was, althans de enige blanke. Daarnaast is het een verademing om hier rond te lopen, want je wordt niet constant toegeschreeuwd door de mensen die vragen of je een taxi, massage of sarong wilt. Ook wordt je niet aangestaard, althans niet door de Thai zelf (wat de Balinezen wel deden) maar wel door vieze oude Europese mannetjes ;)

Ik ben vanmorgen doorgereisd naar kanchanaburi waar de brug over de river kwai is. De taxichauffeur noemde me trouwens stug 'sir', tot ik uitstapte en hij 'thank you madame' zei hahaha.
Er zijn hier veel meer toeristen en er zitten hier ook een aantal kroegen waardoor je gelijk het idee hebt dat je ergens in een Nederlandse studentenstad bent op een stapavond, beetje jammer. Morgen ga ik de erawan watervallen bezoeken en de dagen erna doorreizen naar ayutthaya, sukothai en chiang mai. Tot nu toe bevalt het alleen zijn me prima, vermaak me goed! Hopelijk is in Nederland alles goed en maak ik jullie niet te jaloers met deze verhalen en foto's...

Liefs, Meike