Beestenboel

Lieve allemaal,

het is inmiddels goed te merken dat het regenseizoen is begonnen. Elke middag is er sprake van een fikse regen- en onweersbui en het is ook een aantal graden koeler dan de weken ervoor. Een van de nieuwe vrijwilligers heeft me al voor gek verklaard dat ik laatst een lange broek en een vestje aan had, maar het verschil is echt te merken. Maar ik weet dat ik niet mag klagen en dat het in Nederland ongeveer een graad of 30 kouder is..

Afgelopen week stond het lesgeven aan de kleintjes in het teken van dieren. We zouden aan het eind van de week een soort van optreden doen samen met de klas van Laurens en Daniela en daarbij de kinderen het liedje old mcdonald had a farm met dierenmaskers op laten zingen. Zaak was dus om het deze week over dieren te hebben en dierenmaskers in elkaar te knutselen. De kinderen hebben een heel erg basisniveau Engels, dus communiceren met hen is lastig (als ze een schaar nodig hebben maken ze een knip beweging met hun vingers ook al hebben we al wel 30 keer gezegd dat ze scissors bedoelen). We hebben het voor elkaar gekregen om, met behulp van woordenboeken met plaatjes, het verschil uit te leggen tussen dieren op het land, de zee en in de lucht. Daarna hebben we ze voorbeelden van maskers laten zien die ze zelf na hebben getekend en ingekleurd. Er zijn een aantal kinderen waarop ik jaloers ben op hun teken en knutsel skills, na een paar blikken kunnen ze het masker bijna letterlijk kopieren. Op woensdag hebben we het lied ook geoefend en ze verteld dat we dan op donderdag samen met de andere klas zouden doen. Daar werden ze een beetje panisch van, dus een kleine peptalk en aanpassing in de plannen (de zingen buiten in plaats van binnen) waren nodig om ze gerust te stellen. Uiteindelijk is alles goed gekomen en vonden ze het ook nog best leuk om te doen. De ultieme beloning was voor hen dan ook om nog een rondje bingo te spelen, daar zijn ze echt dol op!!

Voor de oudere kinderen hadden we ook een project bedacht, namelijk met zijn allen kalenders maken. Nikki en ik hadden de blaadjes al in elkaar gezet en onderwerpen per maand bedacht. Taak voor de kids was dan ook om de onderwerpen uit te beelden door middel van tekeningen en plaatjes uit tijdschriften. Maandag en dinsdag ging prima, toen waren er nog veel kinderen en ze vonden het ook leuk om te doen. Maar woensdag en donderdag was er telkens maar 1 meisje in verband met ceremonies in de verschillende omliggende dorpen en die gaan voor op alles. Na een mislukte les op woensdag met wel knutselen, maar 0,0 Engelse conversatie (daar zijn ze dan ineens veel te verlegen voor en bovendien kunnen ze uberhaupt niet fatsoenlijk zinnen maken) hebben we het plan van aanpak voor de donderdag aangepast. Geen kalender dit keer, maar een herhaling van de bijvoeglijke naamwoorden en daarna het lezen in een zoekboek. Het ging erg goed, maar het meisje zelf zei aan het eind van de les (na lang zoeken in het woordenboek): ' I is stupid girl'. Vanwege het feit dat haar Engels niet goed is volgens haar. We schrokken hier van en hebben een kwartier lang een peptalk gehouden en haar proberen te overtuigen dat ze sowieso niet dom is en haar Engels eigenlijk best goed en dat het ook helemaal niet erg is om fouten te maken enz. Ik denk niet dat de hele boodschap is aangekomen, maar uiteindelijk durfde ze wel te zeggen dat ze de klok niet helemaal snapte en of we dat nog een keer wilden uitleggen. Eyeopener voor ons dus om ook echt individuele aandacht te besteden aan de kinderen. Is vaak nogal lastig, want in de klas zijn ze veel te verlegen en beschaamd om te zeggen dat ze iets niet snappen en dus wordt het tempo bepaald door degenen die het wel snappen.

Afgelopen week hebben we in de ochtenden niet zoveel bijzonders gedaan, afgezien van het volgen van een silver making class. Ik heb dit samen met Nikki en Vale gedaan en het was erg leuk om te doen. Tijdens de 3 uur durende workshop heb je de tijd om iets uit de winkel na te maken of een eigen creatie in elkaar te zetten. In principe mag je alles zelf doen, behalve het aan elkaar lassen van de losse onderdelen. Ik moet zeggen dat ik uiteindelijk best tevreden ben over mijn creatie, had ik van te voren niet verwacht.
De avonden hebben weer in het tekenen gestaan van gezamelijke etentjes en op donderdag het afscheidsdiner van Laurens en Vale. Hun vrijwillierswerk zit er alweer op. We zijn gaan eten bij een Italiaan (lekker Indonesisch inderdaad ;)) en daarna hebben we een soort van stapavondje gehouden bij eerst een cafe waarin een Afrikaanse/ Caribische sfeer hing en iedereen half stoned mee beweegt op de muziek van Bob Marley. Op zich best leuk, maar niet de plek voor mij om me er de hele avond te vermaken. Op naar CP lounge dus voor wat hedendaagse muziek en meer normale mensen. Was erg gezellig!

Op vrijdagochtend zouden we vroeg op staan om naar 2 waterpaleizen in het oosten te gaan, maar toen we wakker werden regende het echt super hard. Plannen gewijzigd en 's middags ben ik met Nikki en Laurens naar de markt in Gianyar gegaan. Was leuk om even te zien, maar verder niet heel erg bijzonder. Toen we thuis waren heb ik samen met Nikki en Kyra (een nieuwe vrijwilliger, ook uit Nederland) besloten een massage te doen. Was soms behoorlijk hardhandig, maar wel erg fijn!
Zaterdagochtend was het gelukkig wel droog dus we zijn al vroeg op pad gegaan richting Ampalpura waar de waterpaleizen liggen. Het was een rit van 80 km, maar wel een hele mooie met uitzichten op de vulkaan en de uitlopers daarvan en tussendoor de rijstvelden. Beide paleizen waren echt mooi om te zien, prachtig aangelegd en ook heel rustig. Toeristen vinden deze plekken niet zo snel en ik moet eerlijk zeggen dat als wij de tip niet hadden gekregen van een van de anderen we dit stukje Bali ook hadden gemist. De paleizen staan bekend als een goede plek voor fotoshoots van modebladen en ook voor bruidshoots. Snap ik wel, hier wil ik mijn foto's ook wel laten maken ;) Bij de terugrit belandden we uiteraard in een fikse regenbui dus toen we eenmaal thuis waren, waren we ijskoud en dolblij dat er weer een keer warm water uit de douche kwam. Eten hebben we gedaan in een lange broek, shirtje, vest, sokken en dichte schoenen en zelfs een sjaal om. Belachelijk als je erover nadenkt en we werden ook wel een beetje vreemd aangekeken, maar wel lekker warm :)

Bij het naar bed gaan op vrijdag werden we trouwens ineens opgeschrikt door de aanwezigheid van nog een ander dier in onze kamer. Naast alle hagedisjes die er zitten, maar gelukkig niks doen zag Nikki nu ineens een grote muis of rat zitten. Ik heb hem zelf niet gezien en ik hoop van harte dat het een groot uitgevallen muis was. Ben van beide beesten niet fan, maar ratten vind ik zo smerig. Hij schrok natuurlijk ook van ons en verstopte zich onder Nikki's bed. We hebben nog met een zaklamp eronder gekeken, maar zagen niks doordat het bed zover doorgezakt was. Op hoop van zegen dat hij al door de open deur naar buiten was gegaan zijn we gaan slapen.
Gesproken over beesten, ik heb sinds zaterdag een bacterie of virus te pakken en ben na 3 weken Bali dus alsnog reizigersziek geworden. Net terwijl ik het de dag ervoor nog met mijn ouders over had gehad dat ik niet ziek was geweest en ik er eigenlijk een beetje vanuit ging het ook niet meer te worden. Helaas, mag er toch fijn van genieten dus... Heb gister ook maar geen les gegeven en voor vandaag twijfel ik nog. Hoop dat ik er snel vanaf ben, want vind dit maar niks. Bovendien is dit mijn laatste lesweek en zou het jammer vinden als ik de kinderen niet meer zie voor ik weg ben. Ik vind het toch wel een raar idee dat ik volgende week al op het vliegtuig naar Bangkok stap. Het is een ontzettend cliche, maar de tijd vliegt echt voorbij!

Liefs, Meike