We did it!

Lieve allemaal,

We zijn een paar dagen verder en er is al een hoop gebeurd sinds mijn eerste verslag. Op zaterdag is er nog een nieuw meisje aangekomen, Daniela uit Duitsland en samen met haar en een meisje van project WG (een van de andere vrijwilligersprojecten) heb ik de introductie van Kimberley gehad. We hebben een rondje door Ubud gelopen en hebben allerlei informatie gekregen over de belangrijkste gewoonte en gebruiken van de Balinezen. Zo eten Balinezen nooit samen zoals wij dat doen, maar ieder pakt iets wanneer hij honger heeft. Datzelfde zie je ook terug in de restaurants. Als je met een groepje gaat eten is de kans groot dat de een zijn eten al op heeft voor de rest überhaupt iets heeft gekregen. Daarna zijn we iets gaan drinken en kwam ook de lokale lerares Novia, om iets te vertellen over het te volgen curriculum. Inderdaad, dat stelde niet veel voor. Er is een globaal plan met daarin lesonderwerpen per unit (bv. klok kijken, landen, werkwoorden), maar het is aan jezelf om de invulling daaraan te geven. De rest van het weekend heb ik voornamelijk met Nikki opgetrokken met daarbij bezoekjes aan de markt en ook de voorbereidingen boor komende week. Zoals gezegd geven we samen les en hebben we eerst een klas van 10-11-12 jarigen en daarna een klas met 14-15-16 jarigen. Met de gekregen info en de mappen met daarin formulieren met beschrijvingen van al gegeven lessen zouden we toch in staat moeten zijn om een les in elkaar te zetten, dachten we.. Het was nog best een klus aangezien niet elk kind even regelmatig naar school komt, het is immers voor hun ook een vrijwillige school waar ze naar toe gaan na het reguliere onderwijs. Daarnaast is het lastig om vanaf papier te bepalen wat ze nu al wel en niet kunnen. Uiteindelijk hebben we iets in elkaar gezet met een hoop oefeningen / spelletjes achter de hand voor het geval we snel klaar zouden zijn of het te moeilijk of juist te makkelijk is. het belangrijkste punt is in ieder geval dat de kinderen en wij zelf ook het leuk hebben.
Maandagmiddag stonden we toch wel een beetje gespannen te wachten tot we opgehaald zouden worden. De school staat namelijk in een dorpje in de buurt en de eigenaar van de homestay brengt en haalt ons elke keer. Die spanning was uiteindelijk boor niks, want er waren helemaal geen kinderen! Beetje jammer, maar was ons op voorhand al verteld. Afgelopen week is het namelijk galungan (feest ter ere van de overwinning van de goeden over de kwaden) geweest en er is een feest periode tot en met aanstaande zaterdag. De kleine kinderen worden door hun ouders gebracht, die bezig zijn met de voorbereidingen voor verschillende ceremonies die de hele week worden gehouden dus geen tijd hebben om de kinds te brengen. De oudere kinderen komen zelf, maar moeten meehelpen met de voorbereidingen.
Gister dus een nieuwe poging qua lesgeven. Wederom waren er geen kleintjes, tenminste niet in onze klas dus zijn we bij een andere klas erbij gaan zitten om inspiratie op te doen. Van onze tweede klas waren er 4 meisjes, dus we konden aan de slag. Het ging goed en ze vonden het leuk. Je merkt dat de een meer kan dan de ander, maar ze willen wel allemaal iets leren dus dat maakt het leuk. Achteraf gezien hadden we ons dus druk gemaakt om niets. Vandaag zouden we de kinderen kennis laten maken met Halloween, dus we hadden allerlei maskers, schmink en natuurlijk ook snoep meegenomen. Met name de jongere kinderen hebben zich goed vermaakt met het in elkaar knutselen van maskers en heksenhoeden. De oudere kinderen vonden zichzelf een beetje te cool hiervoor. Afgezien daarvan zijn ze wel leergierig en stellen allerlei vragen over vanalles en nog wat.
Elke avond hebben we met de vrijwilligers in Ubud ergens samen gegeten en morgen zullen we ook kennismaken met de vrijwilligers van program WG. Elke donderdag wordt er namelijk met iedereen samen gegeten als farewell dinner voor een vertrekkende vrijwilliger. Morgen vertrekt er niemand, maar het is altijd leuk om weer nieuwe mensen te leren kennen. Ik moet zeggen dat het erg gezellig is om zoveel dingen samen te doen en dat het ook onderling goed klikt. Na morgen hebben we een lang werken vrij ( lesgeven is van maandag t/m donderdag) en dus gaan Nikki en ik met de scooter naar Padangbai, om een paar dagen heerlijk te relaxen op het strand en wat tochtjes door de omgeving te maken.
As we speak vist een van de familieleden met een tang een kikker die ontzetten kabaal maakt met z'n gekwaak van die rand van de vijver, stopt deze in een zakje en geeft hem daarna als voer aan de vissen. Heerlijk.. Tijd om te gaan slapen geloof ik.

Liefs